O odpoczynku i urlopie w kontekście "dołu" emocjonalnego.

Uszanowanie

czasami przychodzi taki dzień, gdy wstać ciężko, a gdy już wstaniesz nic nie chcesz,  nawet nie  możesz robić… czasem przyczyną tego jest otaczający świat, czasem to problemy, stres, nerwy, przeszłość - to przytłacza każdego z nas. Paraliżuje nawet tych najtwardszych… Tego dnia pozostajesz sam na sam z sobą. Musisz odpocząć od wszystkiego, od wszystkich. Rozpoznajesz to? Nie? Prędzej czy później natrafisz na taki dzień, może go zamaskujesz, może przebrniesz przez niego siłą, zmusisz się... Zrobisz to raz, drugi… trzeci, albo i dziesiąty, bo „nie będziesz mógł dać sobie wolnego”, ale on wróci,  lecz z zwielokrotnioną siłą… dziś o tym o czym się nie mówi, bo nie wypada. O dole i złych emocjach.

Potęga planowania - marzenia, cele i realizm.

Uszanowanie,

dziś o czymś ważnym, o czym powinniśmy uczyć się od naszych pociech, o czymś o czym zapominamy. Marzenia… Marzenia wszyscy je posiadamy, gdy jesteśmy dziećmi, gdy dorastamy, a nawet gdy jesteśmy „świeżymi” dorosłymi. Od marzeń wielkich, aż po te małe. Jednak z czasem zapominamy, zderzamy się z rzeczywistością, z codziennością… trzeba przecież wstać do pracy, zapewnić rodzinie bezpieczeństwo, posprzątać ogród, dom, wyprowadzić psa, nadrobić film… marzenia są przytłaczane rzeczywistością, problemami, niepowodzeniami. Nie mamy czasu na marzenia, jesteśmy „realistami”… marzenia są dla dzieci – to słyszę od znajomych, od ludzi… bo jak mieć na coś czas co jest jedną wielką niewiadomą, „myślą”, a czasem i „wymysłem” nierealnym? Powiem Wam coś osobistego, znowu zacząłem marzyć… i to jest piękne.  Zapraszam.

Jąkała też człowiek - etykietowanie, brak komfortu, brak płynności.

Witaj przyjacielu,

długo zbierałem się na napisanie tego postu. Potrzebowałem kilku miesięcy, aby zebrać się po wpisie niepłynny koszmar mówienia, aby powiedzieć (napisać) to publicznie : Jestem jąkałą. Jestem jąkałą i powoli przestaję się bać tego określenia. Kończę z wstydem jaki doskwierał mi przez lata mojego życia przez jąkanie. Powoli zaczynam odczarowywać ten problem… Mam nadzieje, że dotrwasz do końca wpisu. Dziś będę pisać o sobie, o własnych doświadczeniach, przemyśleniach i odczuciach na temat jąkania i tego jak bardzo mnie zmieniło. Zapraszam.

Dobry nauczyciel (nie)musi lubić swoich uczniów.

Uszanowanie,

jakiś czas temu natrafiłem na pewien artykuł o nauczycielu „roku” z bardzo nośnym tytułem - „Dobry nauczyciel musi lubić swoich uczniów” – muszę przyznać, tytuł wywarł na mnie wrażenie, wróciły wspomnienia i… oto wpis. Dziś będzie o nielubieniu, ale przede wszystkim o profesjonalizmie i moich odczuciach. Zapraszam

„Starszych trzeba szanować!” - Między szacunkiem, a dogmatycznym podejściem.

Uszanowanie,

„Starszych trzeba szanować!”, oczywista oczywistość, powie to większość z nas. Frazes powtarzany dzieciom już podczas ich pierwszych kroków w społeczeństwie, utrwalany przez wiele lat w różnych formach. Wydaje się, że to kultura i wychowanie nakazywać ma takie zachowanie, a przestrzeganie tej „zasady/normy”, ma w konsekwencji świadczyć o dobrym wychowaniu (...hic).   Dlaczego tak jest? Czy ma to sens?
Dziś troszkę ekscentrycznie, odważnie, łamiąc pewne dogmatyczne podejście polskiego społeczeństwa. Jeśli uważasz to za bezwzględną zasadę i nie podchodzisz do świata z otwartym umysłem to nie czytaj dalej. Jeśli natomiast chcesz poczytać kilka zdań i być może wymienić się poglądami, to zapraszam do lektury. 

Różnica charakterów, a związek.

Uszanowanie przyjacielu, 

Całkiem niedawno usłyszałem od pewnego „eksperta”, że najczęstszą przyczyną rozpadów związków/małżeństw jest różnica charakterów. Na początku nic nie myśląc, nie analizując tego przytaknąłem, ba…poniekąd zgodziłem się z tym... Jednak wracając dziś po długie wędrówce po umyśle dotarło do mnie, że to nie jest to do końca prawdą. Dlaczego? Zapraszam do lektury ;).

5 komentarzy, twierdzeń, które... - Okiem AntyPedagoga

5 odpowiedzi, komentarzy, które usłyszałem będąc jeszcze studentem na kierunku Pedagogika. Odpowiedzi,komentarze,twierdzenia czy przemyślenia (jakkolwiek je nazwać) te sprawiały iż traciłem chęć do nauki, traciłem wiarę w pedagogów i ten zawód.